Bekende oud-lektor en taalkenner oorlede

‘n Bekende oud-Soutpansberger, Rike Olivier, is verlede week na ‘n lang siekte oorlede. Sy was 61 jaar oud.

Rike is in 1989 met Fanie Olivier, destydse professor aan die Universiteit van Venda (UNIVEN), getroud en het haar ‘n jaar later op Louis Trichardt kom vestig. Sy was ‘n senior lektrise in Afrikaans en in Nederlands by Univen.

Rike was die dogter van die befaamde literator Rob Antonissen en het aan Rhodes-universiteit en die Katolieke Universiteit Leuven (in België) studeer. Na baie jare as dosent by Rhodes, was sy vir enkele jare aan Wits verbonde voordat sy hierheen verhuis het. Ouer lesers sal hulle die elegante Zoete Inval-gastehuis in Krugerstraat onthou wat onder Rike se toesig gestaan het.

Rike het ‘n besige en uitgebreide akademiese navorsingsgeskiedenis gehad. Sy het onder meer referate gelewer by internasionale kongresse in Leuven, Leiden en Utrecht in Nederland, Edinburgh (Skotland), Lahti (Finland) en Sydney (Australië). Rike het ook artikels en resensies in verskeie vaktydskrifte en koerante gepubliseer. ‘n Paar kortverhale deur haar is ook in versamelbundels gepubliseer en sy het as taalpraktisyn uitgeblink. Sy het onder meer Breyten Breytenbach se ‘n Seisoen in die paradys in Engels vertaal.

Terwyl sy as professor werksaam was by die Adam Mickiewicz-universiteit in Poznan, Pole, is sy vroeg in 2005 gediagnoseer met primêre progressiewe afasie, ‘n aftakelende en raar breinaandoening waardeur sy geleidelik die vermoë om te praat, verstaan en lees verloor het. Mettertyd tas die siekte ook die pasiënt se fisiese toestand aan. In die middel van 2005 is sy medies ongeskik verklaar.

Onder daardie omstandighede het sy en Fanie aan die begin van 2006 na Suid-Afrika teruggekeer en hulle op Pennington aan die KwaZulu-Natalse Suidkus tuisgemaak. Sy is tuis versorg en het op 28 Junie onder kwaai verdowing in haar slaap gesterf. Sy word oorleef deur Fanie, haar moeder in Grahamstad, haar kinders uit ‘n vorige huwelik, Catherine (in Tanzanië) en Robert (in Londen), en twee susters, Helga (Kaapstad) en Elsje (Sydney).

Fanie het rondom haar afsterwe die volgende gedig geskryf:

en god as hy bestaan ...

neem haar na die soet soel dal

van warm skaduwees van malse gras waar

die sleutel in haar hand op alle deure pas

die paar gebare om haar skielik duisend

vlerke kry skitterend met betekenis verbind

waar sy kan sluk van verbasing alles

met ligte tred kan betree haar lyf

soos altyd met oorgawe elke haar

getel en op sy plek (sy weet, wees

haar daarom ook nou seer welgesind

en druk haar vas soos ‘n ma haar nuwe kind

styf en teer) laat haar toe om in u son

te lê net ‘n uur per dag tussen elf

en twee gun haar ‘n huis om te bedryf

‘n oond waarin sy kan bak en brou

die tafel keurig gedek servette fyn gevou

kristal waaruit die wyn sommerso vanself

sal afloop in haar keel en laat haar onbesonne

lag, o Here, laat haar weer lag en as dit by u mag

ook onbedaarlik huil

maar op my knieë veral

o God, veral: laat woorde vir haar sin maak, oweral

- vir jou, my vrou 28/29 Junie 2007

News - Date: 06 July 2007

Email: